Ik speel al ruim twintig jaar games en heb de nodige waanzinnige dingen gezien. De compleet leipe karakters van Guilty Gear, het psychedelische Killer 7, de labiele Sander Cohen, de mafkezen van Dead Rising en de over de top actie in Devil May Cry 4, Stranglehold en Metal Gear Solid. Maar niets kan tippen aan wat From Software in Ninja Blade uit de hoge hoed tovert.

De jongens van From Software zijn waarschijnlijk op een dag bij elkaar gekomen om zoveel mogelijk ideeën voor Ninja Blade te spuien. Vervolgens hebben ze alle realistische en menselijk haalbare voorstellen eruit gehaald en in de prullenbak gesmeten. Vandaar dat we in deze game een militaire elitegroep van ninja’s zien skydiven zonder parachute, de hoofdpersoon twintig ton monsters lanceert en we bovenop een brandend vrachtvliegtuig knokken dat ieder moment uit elkaar valt. En dat, lieve lezers, zijn de tamme scènes. Ik verklap niets, dit moet je gezien hebben.

Ninja Blade laat je dit zelf allemaal doen. Door Quick Time Events. Heel veel Quick Time Events - maar dan van het goede soort. Om de zoveel tijd krijg je ineens een close-up te zien van je karakter – wat aangeeft dat er een QTE aan zit te komen - of je krijgt een serie wanneer een eindbaas bijna dood is. En dan komt het volgende krankzinnige idee. Als je de verkeerde knop indrukt, geen nood. In plaats van dat de held het loodje legt, spoelt de tijd terug en mag je het nog een keer proberen. Niks dood en het werkt geweldig. Dit uitgekauwde speelelement is lang niet zo frustrerend meer – al krijg je er gemiddeld dertig per veld.


Ninja Blade blaast je in de QTE’s bij tijd en wijle compleet weg. Ook de normale actiescènes razen over je beeldscherm voorbij, maar dan op een andere manier. From Software varieert de gameplay door veel elementen (actie, ‘puzzel’, QTE, railshooter, baasgevechten, platformen en upgraden en alternatief gebruik van je wapens) heel snel en heel kort achter elkaar te zetten. Als de voertuigscènes je snel gaan vervelen, niet getreurd, want ze gaan heel snel over in iets anders – meestal een QTE. Slim gedaan, want zo houdt de game je aandacht vast.

Ook slim want op die manier verhullen de makers wat problemen. Ninja Blade is vooral indrukwekkend in de Quick Time Events, voor de rest heeft de game weinig origineels. Wapens hebben de bekende upgrades, de gebruikelijke voertuigen worden er bij de haren bij gesleept en de vechtmoves zijn leuk, maar je zal vaak enkel op een knop rammen om tegenstanders te verslaan. Het platform gedeelte en de camera werken verder niet altijd lekker en de game daagt nauwelijks uit.

Dat komt onder andere door enkele aparte bugs. Toen ik in een race tegen de klok een afgrond in stortte, herrees ik een paar meter voor waar ik af ging. Ineens had ik daardoor drie minuten extra gekregen. Bazen die geen levensmeter meer over hebben, neigen nogal eens gewoon door te gaan met knokken totdat ze ineens realiseren dat ze toch echt dood zijn. Tenslotte kapte mijn game er tussen de missies ineens mee omdat het ‘downloadable content miste’. Vervolgens startte ik mijn 360 opnieuw op en kon ik gewoon verder.


Toch kan ik niet kwaad op Ninja Blade worden. Goed, hij is wat kort, mist diepgang en een uur nadat je de game gespeeld hebt, zal je enkel de QTE scènes herinneren. Maar tijdens het spelen verveel je je nauwelijks. De verschillende gameplay elementen volgen elkaar in zo’n rap tempo op dat je pas laat door hebt dat het verder een vrij gemiddelde game is met aardige graphics en redelijke goede muziek. Daar blijkt de kracht van de game: je blijft spelen om de volgende idioterie mee te maken. Ook al heb je de rest al veel vaker gezien.

Ik kan mij voorstellen dat Ninja Blade niet hoog op je verlanglijstje van deze maand zal staan, maar zorg er minstens voor dat hij op je ‘nog te doen voor 2009’ lijst staat. Ondanks het feit dat het verder niet meer dan een aardige game is, wil je deze QTE bonanza serieus niet missen. Dit element alleen al laat de game boven het gros uitstijgen – ook is het maar een beetje. From Software ga vooral zo door, zorg er alleen voor dat je de volgende keer je goddelijke waanzinnigheid ook tussen de cutscènes gebruikt, oké?