Review: Time Hollow
Door Joni Philips op 04-02-2009 om 09:44
|
Bron: Gamed
|
Bij Konami wordt de Nintendo DS gebruikt om nieuwe titels te ontwikkelen, waaronder de typisch Japanse Point & Click Adventure Time Hollow welke op 6 februari in de Europese winkels ligt. Wij konden de game alvast onder handen nemen om een oordeel te vellen.
Time Hollow draait rond de zeventienjarige Ethan Kairos, een jongen wiens leven doodnormaal is tot zijn zeventiende verjaardag. Op zijn verjaardag wordt hij wakker uit een nachtmerrie, waarna blijkt dat zijn ouders twaalf jaar geleden verdwenen zijn. Dit ondanks dat hij tientallen herinneringen heeft die tegenstrijdig zijn met de realiteit. Ethan ontdekt tevens een mysterieuze Hollow Pen die een grote rol speelt tijdens het verhaal. Hiermee kan hij bepaalde gebeurtenissen in de tijd veranderen. Hij gebruikt bijvoorbeeld de pen om een nieuw briefje te vinden van zijn ouders. Na de verdwijning van zijn ouders beginnen er nog meer veranderingen te verschijnen, zo verschijnt er een nieuw meisje in de klas en de zus van zijn beste vriend verdwijnt. Ethan begint te beseffen dat iemand anders gebeurtenissen in het verleden verandert. Hij moet nu de waarheid achter de feiten uitzoeken door op originele wijze de elementen bij elkaar te puzzelen.
Hiermee start een goed verhaal dat stevig in elkaar steekt en deels wordt verteld via flashbacks. Ethan heeft gedurende de hele game flashbacks waarover je origineel weinig weet. Door conversaties te voeren met andere personages en bepaalde voorwerpen te onderzoeken ontdek je echter meer informatie en worden de details ingevuld. Op basis van de bevestigde herinneringen wordt een tijdslijn opgesteld die uiteindelijk het hele verhaal aan elkaar bindt. Het flashbacksysteem is een leuke manier om de speler zoveel mogelijk vragen te laten stellen, maar de onbevestigde flashbacks worden onzorgvuldig gerangschikt. Ze bewegen continu zodat het soms moeilijk is om de juiste flashback aan te klikken. Het lijkt een klein detail, maar het is vervelend om eenzelfde flashback steeds te missen. Dankzij de flashbacks en een overzicht van de verschillende personages kun je snel bijlezen indien je vergeten bent welke rol iemand speelt in het verhaal.
De game gebruikt een typische animestijl, maar met een duidelijk realisme. De school en dergelijke hanteren duidelijk die Japanse stijl, maar je moet geen meisjes verwachten met blauw haar en gigantische ogen. Alles is sober gehouden om de rust te bewaren. Tijdens de game worden meestal de twee schermen tegelijk gebruikt waarbij het ene scherm onmiddellijk overloopt in het andere. Op deze manier wordt het zicht niet beperkt door maar één scherm te gebruiken. Je kunt echter alleen personen en items aantikken op het onderste scherm, het bovenste scherm wordt daarom gebruikt om dieper in te gaan op iets. Klik op het onderste scherm op een personage en op het bovenste scherm verschijnt de conversatie tussen Ethan en dat personage. Door vooraf bepaalde vragen op het onderste scherm aan te tikken gaat de conversatie op het bovenste scherm verder. Hierbij veranderen de gezichten van de personages op basis van hun emoties, zodat de conversaties toch redelijk realistisch lijken.
Door op een voorwerp te drukken verschijnt op het bovenste scherm ook meer informatie. Je zal je blik dus regelmatig moeten verplaatsen van het ene naar het andere scherm. Door de game heen valt het element tijd sterk op, het menu bijvoorbeeld is de binnenkant van een horloge. In de kamer van het hoofdpersonage staan soms ook klokken en hij is geobsedeerd door horloges. Het thema tijd wordt dus door de volledige game heen getrokken, wat niet verwonderlijk is gezien de Hollow Pen. Met de Hollow Pen kun je de tijd stil zetten om een gat te openen in het tijd-ruimte continuüm, waarna je kunt zoeken naar items of dergelijke. Dit element maakt de game redelijk uniek en spannend. De Hollow Pen kun je echter niet altijd gebruiken, je moet eerst aanwijzingen zoeken. Pas wanneer je alle elementen hebt gezien, kun je de Hollow Pen gebruiken.
In het begin van de game onderzoek je onder andere de verdwijning van Ashley. Hierbij moet je via de stadsmap naar school gaan, naar haar huis gaan en naar het station gaan om hints te verzamelen. Zolang je niet alle voorwaarden hebt vervuld, kun je de pen niet gebruiken en moet je zonder hints zoeken naar het voorwerp dat je ontbreekt of naar de persoon die moet spreken. Het maakt de game spijtig genoeg langdradig aangezien het vaak gebeurt. Het is nefast voor een Point & Click Adventure, de game had beter het tempo kunnen bewaren met eenvoudige hints. Op zich is de game wel reeds redelijk eenvoudig, want de gameplay evolueert weinig van het absolute begin. Je moet simpelweg zoveel mogelijk omgevingen bezoeken en alles proberen aan te klikken. De evoluerende gameplay is dus geen reden om de game uit te spelen, maar het verhaal zorgt ervoor dat je blijft spelen. Ongeveer vijf tot zeven uur blijf je door het verhaal de game spelen, maar daarna ben je ook effectief klaar met de game.
Gelukkig steekt de besturing in die uren goed in elkaar, zodat je snel van de ene bestemming naar de andere kunt gaan met enkele tikken van de stylus. De game kan ook bestuurd worden met de knoppen van de DS, maar dat is niet aan te raden. Konami heeft zich duidelijk gericht op de sterke kanten van de DS: het touchscreen. Tijdens de game hoor je voornamelijk rustige, kalmerende muziek welke tijdens filmpjes wordt afgewisseld door gezongen, Engelse lyrics met een duidelijk rock-kantje. Spijtig genoeg valt de kalmerende muziek iets te snel in herhaling, maar omdat het zulke kalme muziek betreft, gaat het niet te snel opvallen als je in korte sessies speelt. Time Hollow is uiteindelijk een Point & Click Adventure die goed in elkaar steekt, maar soms iets te langdradig is en te weinig variatie in de gameplay heeft. Door een beter hintsysteem had de game vlotter gelopen en minder langdradig aangevoeld. Nu is de game alleen geschikt voor Point & Click fans die weinig problemen hebben om alle omgevingen enkele keren opnieuw te bezoeken.
|
|
|
Beoordeling
| Gameplay |
 70 |
| Sound |
75 |
| Graphics |
85 |
| Replay |
65 |
Time Hollow heeft een uitstekend concept, maar is te eenvoudig.
|
74 |
|
|
|
|
 09:47 Trailer Onechanbara: Bikini Zombie Slayers
 09:44 CID The Dummy toont cinematics
|
| Reacties (8) |
|
|
Pagina:
1
|
|
jopola
op 04-02-2009 om 09:51
[Niv: 45 / Exp: 2250]
|
|
hmm interesant.
|
|
pizzarulez
op 04-02-2009 om 12:39
[Niv: 116 / Exp: 5801]
|
|
|
|
Simon
op 04-02-2009 om 13:50
[Niv: 112 / Exp: 5600]
|
Wat een goed verhaal had dit spel zeg. Uitgespeeld in één marathon sessie, maar wow.. Wat heb ik genoten.
Ik moet toegeven dat het te eenvoudig is, er had veel meer in dit concept gezeten.
Goede review 
|
|
|
Gast (86.95.36.xxx)
op 04-02-2009 om 20:28
|
|
is wel vette game vind alleen het eind verwarrend toch wel vet verhaal en al die dingen ik zou het zelf een 8 geven :)
|
|
mercy0001
op 04-02-2009 om 21:32
[Niv: 157 / Exp: 7862]
|
|
Deze koop ik zeker! maar ik weet dat voor de game in Japan uitkwam, er een demo op internet verscheen (in het Japans) waar je het begin kon spelen en de ds op je pc scherm getoont werd en je muis als stylus functioneerde. Is er ook zo'n Engelse demo?
|
|
Joni Philips
(Eindredacteur)
op 04-02-2009 om 21:40
[Niv: 1182 / Exp: 59076]
|
|
Die demo is nog niet opgedoken in het Engels.
|
|
|
Gast (80.60.2.xxx)
op 05-02-2009 om 09:27
|
|
Ik ga hem als (nogal die-hard) Phoenix Wright fan zeker proberen, de nadelen die in de review genoemd worden zijn zeker nadelen, maar ze lijken niet echt op mij van toepassing.
Goede review, maar omdat ik zo'n fan ben van het genre hoop ik dat er voor mij een paar punten bij opgeteld kunnen worden :)
|
|
|
Gast (87.212.46.xxx)
op 17-02-2009 om 14:01
|
|
Dit spel is geweldig!Jammer dat ik hem in 1 dag had uitgespeeld.Hij had langer mogen duren.
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
