Het is altijd leuk om te zien hoe het aanbod van games op een console verschilt. Er zijn kleurrijke games met harige wezentjes in de hoofdrol, games met bloeddorstige zombies, games met actievolle oorlogen en ga zo maar door. Al deze typen games worden met een eigen sfeer en kleurenpallet geleverd, van licht tot donker. De Xbox 360 heeft zijn donkerste game alvast binnen.

Donker is het zeker in deze nieuwe game van Zweedse ontwikkelaar Starbreeze, die haar grote talent al liet zien met debuuttitel The Chronicles of Riddick: Escape from Butcher Bay. The Darkness is gebaseerd op een gelijknamige strip van Amerikaanse bodem, al kent de game niet het verhaal van de strip. In de game draait het om Jackie Estacado, een jongen die 21 jaar is geworden en wel een heel speciaal cadeau van zijn oom Paulie krijgt: een bom in zijn kast. Deze knal overleeft Jackie (zou anders een korte game worden) en hij zint op wraak. Gelukkig heeft Jackie zijn genen mee door zijn afkomst uit een traditionele maffiafamilie. Dit is echter niet het enige wat hem meezit, Jackie bezit namelijk de Darkness krachten die op zijn 21ste levensjaar ‘ontwaken’ en een heleboel rotzooi kunnen maken. Dat is precies wat Jackie wil, maar dan bij oom Paulie thuis. Tijd voor een bezoekje.

Vanaf de eerste seconde in de game wordt het verhaal je verteld als een ware achtbaanrit vol intense actiemomenten, interessante dialogen, leuke monologen en bizarre plotwendingen. Niet alleen in tussenfilmpjes krijg je het verhaal uitgelegd, in de game wordt het continu gedaan. Een leuk voorbeeld daarvan zijn de nieuwsberichten die op televisies verschijnen die je her en der tegenkomt en betrekking hebben op de gebeurtenissen in de game. Ook zijn er in-game dialogen aanwezig die je zelf een richting in kunt sturen of vroegtijdig beeďndigen. Deze dialogen kennen allen een uitstekende voice acting wat het geheel nog een stukje overtuigender maakt. De presentatie van het verhaal in de game is dus simpelweg overdonderend.



De eerste stap richting een topper is gedaan. Stap twee is de gameplay. In The Darkness is de gameplay uitstekend, maar niet zonder enkele mindere puntjes. De actie is, net als de presentatie, overdonderend. Door het gebruiken van de Darkness powers en de wapens tegen de constante stroom tegenstanders zijn alle vuurgevechten intens en kan de speler naar eigen wens afwisselen. De Darkness krachten die te gebruiken zijn naast de alom bekende vuurwapens zijn de Creeping Dark, de Demon Arm, de Guns en de Black Hole. De Creeping Dark is een wezen dat altijd aan je zijde is en je op pad kunt sturen om vijanden te doden of moeilijk te bereiken plekken te verkennen. De Demon Arm is een krachtig tentakel waarmee je objecten op kunt pakken, weggooien, vijanden mee de lucht in kunt slingeren en ga zo maar door. De Guns zijn sterkere aanvallen met wapens waarvoor Darkness krachten nodig zijn. Tot slot de Black Hole, een zwart gat dat alles naar zich toe slurpt. Elk van deze krachten zul je in de loop van de game vrijspelen, waarna ze, naast je vuurwapens, te gebruiken zijn in gevechten met de vijand.

Deze Darkness krachten werken alleen als Jackie in het donker is. Is hij dat niet, dan verdwijnen de krachten snel en moet hij de schaduw weer opzoeken. Dit is een goede manier om balans in de game te krijgen want de Darkness krachten zijn bijzonder sterk. Kom je schaduw tekort dan biedt de game echter genoeg mogelijkheden dit te creeëren, overal zijn lichtbronnen te ontdekken die simpelweg uit te schieten zijn voor de benodigde schaduw. The Darkness moet zijn naam een beetje hoog houden natuurlijk. Naast de reeds beschreven Darkness powers kan Jackie nog een vorm van de Darkness gebruiken: Darklings. Darklings zijn kleine demoontjes die aan de zijde van Jackie kunnen strijden. In de game zitten vier Darklings: Berserkers, Gunners, Kamikazes en Lightkillers. Met name de laatste is erg handig omdat hij al het licht voor je uitmaakt. De Kamikaze Darkling blaast zichzelf op om groepen vijanden af te maken, de Gunner heeft een gigantisch wapen en de Beserkers hebben veel kracht. Allemaal een eigen rol dus. Los van de momenten dat je de wezens nodig hebt om verder te komen zijn ze vrij overbodig en leveren ze niet de kracht die de andere Darkness krachten leveren. Ook halen ze het tempo ietwat uit de game. De Darklings zijn, ondanks hun ontzettend leuke en grappige vertoning, dus een minder puntje in de gameplay.



Naast een oninteressante multiplayer mode met de traditionele modes als Deathmatch en Capture the Flag biedt the Darkness je ongeveer tien uur singleplayer gameplay. Dit zal zowel plaatsvinden in de straten van Manhatten als in de Otherworld. De straten van Manhatten zijn het meest indrukwekkende deel van de game. De Otherworld daarentegen biedt lang niet de kwaliteit van de delen in Manhatten. Naast het gegeven dat de Otherworld grafisch een stuk minder voorstelt is het leveldesign flink teleurstellend. De toevoeging van deze andere wereld doet het verhaal wel goed, al was een stukje overlap van de twee werelden een erg leuke toevoeging. Hoe Jackie in deze Otherworld belandt, wat de Otherworld inhoudt en wat de links met het doorgaande verhaal zijn is aan de speler om uit te vinden. Laat in ieder geval gezegd zijn dat het moment voor de komst in de Otherworld één van de intensere gamemomenten tot op heden is. Deze momenten zijn bij het herspelen natuurlijk lang niet zo intens, daarom is de replaywaarde van The Darkness niet zo hoog. Gelukkig heeft Starbreeze wel aan de replaywaarde gedacht. Zo is Manhattan geheel open en en kun je gaan en staan waar je wil. Door deze vrijheid is het mogelijk om de wereld te ontdekken, collectables te zoeken en submissies te doen. Dit zijn kleine opdrachten die je krijgt door met mensen op straat te praten.

Zoals gezegd is de voice acting in The Darkness uitstekend. Ook de rest van de audiovisuele ervaring is erg goed. Alle geluidseffecten zijn dik in orde en het enorme contrast in de muziek is een leuk punt om op te merken. Grafisch doet The Darkness het vooral goed als het om effecten gaat. Schaduweffecten, lichteffecten en de effecten die bij de Darkness krachten horen zijn stuk voor stuk prima. Kleine kanttekening aan de graphics is de framerate, die ietwat aan de lage kant kan zijn op sommige momenten. Storend wordt dit echter nooit. De goede graphics doen de verhaalvertelling tevens goed.

The Darkness blijkt een bijzonder interessante game met een fantastische presentatie van het verhaal. De manier waarop deze aparte game gebracht wordt maakt de game nog aparter, op een zeer goede manier. Naast het uitstekende verhaal en de overbrenging daarvan biedt The Darkness een stapel intense en afwisselende gameplay. Helaas is het allemaal in een uurtje of tien afgelopen en blijft er vrij weinig over om te doen. Maar ach, in Walibi is de kortste achtbaan ook de leukste...