Castlevania: Dawn of Sorrow was de eerste Castlevania op de Nintendo DS en werd, ook hier bij Gamed, zeer positief ontvangen. Je begrijpt dus wel dat de verwachtingen van Castlevania: Portrait of Ruin hooggespannen zijn.

Portrait of Ruin houdt wederom vast aan de Castlevania formule. Kortom, je stapt als dappere vampierdoder een mysterieus kasteel binnen om de slechterik van het verhaal een kopje kleiner te maken. Onderweg verzamel je een hoop ervaring, vaardigheden, wapens en voorwerpen om de eindbazen die je op je pad tegenkomt, uit de weg te ruimen en om het uiteindelijk op te nemen tegen de big boss himself. Met name Aria of Sorrow en Dawn of Sorrow waren 2D side-scrolling van de bovenste plank. Net als bij laatstgenoemde heb je in Portrait of Ruin weer de beschikking over een map op het bovenste scherm van je DS.



Ditmaal is er geen Dracula te bekennen en zijn er ook geen snode plannen om de übervampier opnieuw tot leven te wekken. Brauner, vanzelfsprekend zelf ook een vampier, heeft Dracula’s kasteel eigen gemaakt en probeert Dracula’s krachten terug te brengen om in zijn eigen voordeel te gebruiken. Oftewel, om de mensheid uit te roeien. Gelukkig maar dat Jonathan Morris in de buurt is om hier een stokje voor te steken. De jonge heks Charlotte staat te allen tijde naast zijn zijde, als je daar zelf voor kiest tenminste, waardoor je twee speelbare personages onder de knoppen hebt.

Portrait of Ruin is een meer actiegeoriënteerde game en voor je het weet, heb je een dodenlijst waar de heer G. Bush met zijn praktijken in Irak nog van zal opkijken. Charlotte gaat de vele vijanden het liefst met magische aanvallen te lijf, terwijl Jonathan op zijn best is als hij met een zwaard, bijl of zweep in de hand zijn tegenstanders kan bewerken. Bijna elke ruimte is gevuld met diverse onvriendelijke figuren, waarvan we een deel al eerder zagen in Dawn of Sorrow. Gelukkig is Brauner zo aardig geweest om op tactische plekken save- en warpkamers in het kasteel te bouwen waardoor het niet het einde van de wereld is indien je het loodje legt.



Het avontuur blijft niet beperkt tot het bloedzuigerkasteel, want er zijn een aantal vervloekte schilderijen te vinden die je kunt betreden. Deze portretten zorgen ervoor dat je verfrissende locaties aandoet zoals een gestoord circus en een gebied dat gebaseerd is op het oude Egypte. Het heeft de ontwikkelaars de mogelijkheid gegeven buiten het standaard kasteelprincipe te denken en hun fantasie de vrije loop te geven. In deze schilderijen vergaar je de benodigdheden om in het kasteel te vorderen wat je weer een stapje dichterbij Brauner brengt.