Pimple, Zitz en Rash zijn terug! Normaliter zou deze uitspraak leiden tot een bezoek aan de huisarts, in het geval van games betekent het de terugkeer van Battletoads. Het origineel stamt alweer uit 1991 en het is aan ontwikkelaars Rare en Dlala Studios om ervoor te zorgen dat de game ook anno 2020 indruk weet te maken.
Hoewel het drietal bij veel oudere gamers bekend zal zijn vanwege hun avonturen op de NES en de SEGA Mega Drive is dit duidelijk niet voor iedereen het geval. Na 26 jaar weten ze eindelijk uit hun simulatie te komen en blijkt dat de wereld ze niet heeft gemist. Van hun zelfbenoemde sterrenstatus is niemand op de hoogte gebracht en omdat ze toch in hun levensbehoeften moeten voorzien besluiten ze aan de slag te gaan als een masseur, bij een computerbedrijf en een drukker. Als je echter ooit van succes hebt mogen proeven is dit niet vol te houden en dus besluiten ze hun oude vijand Dark Queen op te zoeken om zo het pad naar heldendom wederom te bewandelen.
Om ten volle van dit verhaal te kunnen genieten moet je wel rekening houden met een overdosis aan flauw humor. Niet voor niets heeft één van de schrijvers achter Rick & Morty, Ryan Ridley, meegeschreven. Helaas heeft hij niet de vrijheid gekregen om een zelfde doelgroep te bedienen, zo is Battletoads net wat vriendelijker. Mogelijk om deze reden komt niet iedere grap aan en valt het na verloop van tijd zelfs wat in herhaling. Het doorbreken van de vierde muur is leuk om zo nu en dan te gebruiken, als je het te vaak gaat doen blijft er weinig van het verrassingseffect overeind. De graphics zijn daarentegen een stuk overtuigender. De tekenfilmstijl past prima en zou niet misstaan als een cartoon op TV.
Als we kijken naar de gameplay dan is het niet aan één genre op te hangen. Het is een beat-'em up, een platformer, een puzzelaar, een shooter en een aaneenschakeling van Quick Time Events. Aan afwisseling dan ook geen gebrek, consequentie is wel dat het in geen van deze genres echt weet te schitteren. In iedere categorie is er wel een voorbeeld aan te dragen van een game die het beter deed. Gelukkig staat hier tegenover dat de game in vier tot vijf uur uit te spelen is. Door deze spelduur voelen de secties nooit langdradig aan en ligt het tempo behoorlijk hoog. De controls zijn ook niet nodeloos ingewikkeld, een opmerking die overigens niet te plaatsen is voor de gameplay in het algemeen. Er zitten enkele stevige pieken in de moeilijkheidsgraad, gelukkig zonder het absurd hoge plafond aan te tikken van de originele game.
Aangezien het verhaal om drie schildpadden draait opent dit de deuren voor gameplay met evenveel spelers. Het spelen met zijn drieën verhoogt het plezier maar komt wel met een kanttekening, de coöperatieve gameplay is namelijk enkel lokaal mogelijk. Online met elkaar ten strijde trekken is niet mogelijk en dat mag toch best als een teleurstelling worden gezien in 2020. Ondanks deze teleurstelling is Battletoads een leuke game die je – zeker als je Game Pass hebt – gespeeld moet hebben als je de flauwe humor en de afwisselende gameplay kunt waarderen.
Beoordeling
75
Battletoads is een allegaartje van alles. Het mixt meerdere genres en roert dit door met (soms iets té) flauwe humor en graphics die doen denken aan een cartoon. Het resulteert in een game die je, al dan niet in lokale coöp, in vier tot vijf uur uit kunt spelen en waar je met plezier op terugkijkt, zonder dat het lang in de herinnering blijft.
