Advance Wars was razend populair op de GBA nu mag Battallion Wars hetzelfde proberen te bereiken. Daar slaagt het echter ten dele in. Het strategiespel van Kujo is uitdagend en hilarisch vormgegeven. De besturing irriteert echter op bepaalde punten en - veel erger - het spel is veel te kort.

Na een nerveuze vrede lijken de Western Frontier en de Tundran Terrutories er genoeg van te hebben. Beide keizerrijken hebben een overeenkomst gesloten dat elkaars autonomie garandeert. Als je alleen maandenlang met zwaar bewapend legers tegenover elkaar staat, dan wil je toch onderhand wel eens knokken.

Het eerste wat er aan Battalion Wars opvalt is het uitbundige gebruik van stereotypen. Amerikanen, Russen en Duitsers worden in dit spel niet gespaard. Zo lijkt generaal Harman als twee druppels water op de megalomane generaal uit Dr. Strangelove en heeft Marshall Nova veel weg van de gemiddelde James Bond slechterik. De Xylvanians stelen echter de show. Vlad, Ubel en vooral Ingrid zijn regelrecht van het Derde Rijk naar de Gamecube gemarcheerd. Ze bevatten ook alle foute karaktertrekken die je van een Duitser mag verwachten, wat het spel soms hilarisch maakt.

Governator

De stemacteurs verdienen daarvoor een pluim. Het gebeurt niet vaak, maar dit keer is de voiceacting perfect in plaats van irritant. Weer zijn het de Xylvanians die de toon zetten - letterlijk. 'Governator' Ubel klinkt als Arnold Schwarzenegger in zijn jonge acteursjaren. De microfoon van 'Vlad' moet onder de fluimen hebben gezeten - zo hysterisch loopt hij te schreeuwen. Over Ingrid's Gestapo stem maar te zwijgen. De karakters komen daardoor tot leven. Alleen Brigadier Betty zou je tegen de muur willen zetten, maar zelfs haar stem went naar verloop van tijd..



Ook grafisch is het spel door een ringetje te halen. De units zijn heel goed en met oog voor detail uitgewerkt. Hierdoor zijn de verschillende voertuigen en sommige infanterie-eenheden makkelijk van elkaar te onderscheiden. Als je het verschil toch nog niet ziet, helpt het richtsysteem je een handje. Zet je vizier vast op een unit en via een icoontje kan je aflezen waarmee je te maken hebt. Verder zien de landschappen er mooi en gevarieerd uit, waardoor je qua beeld niet in je strategie wordt belemmerd.

De besturing van Batallion Wars is uitgebreid, heel erg uitgebreid. Je leidt namelijk niet alleen je manschappen naar de overwinning, je vecht zelf ook mee. Als de unit die jij bestuurt sterft, stap je over naar een andere unit net zolang totdat je eenheid is uitgeroeid. De hele missie bekijk je het slagveld dus achter de rug van de unit die jij bestuurt. Het is overigens mogelijk om tussendoor van infanterie-eenheid of voertuig te wisselen, maar daarover straks meer.

Metroid Prime

Fans van Metroid Prime spelers zullen overigens grotendeels bekend zijn met de controls. Met de A-knop schiet je, met B spring je, met de rechterschouder knop kan je vrij richten en met de linkerschouderknop hou je het vizier vast op een bepaald doelwit. Met het laatste kan je trouwens ook van unit verwisselen door daarna op de z-knop te drukken. Om je manschappen te besturen gebruik je de andere knoppen. Via de C-stick selecteer jij de verschillende infanterie-eenheden en voertuigen die tot je beschikking staan, met X beveel je ze te volgen of te wachten en met Y laat je ze of een vijandelijke eenheid aanvallen of naar een bepaald punt gaan.



Deze basishandelingen zijn al redelijk ingewikkeld, daar komt ook nog het zogenaamde rock-paper-scissors model bij. Een unit wint het (bijna) altijd van de ene unit, maar zal (bijna) altijd van een andere unit verliezen. Een raketwerper is bijvoorbeeld uitstekend tegen tanks en andere grondvoertuigen maar kwetsbaar tegen infanterie. Daarnaast besturen luchtvoertuigen weer anders dan grondvoertuigen en zo zijn er meer kleine dingen te onthouden.