Met Silent Hill en Resident Evil domineerde Japan de horror-industrie midden jaren ’90, maar Europese uitgever ‘Infogrames’ had eveneens een succesvolle serie met Alone in the Dark. Een verfilming leek dan ook een logische keuze, spijtig genoeg liep alles mis bij de producer-regisseur, Uwe Boll.

In de film volgen we Christian Slater als Edward Carnby, een wees die op zijn tiende zijn geheugen kwijtraakte en op zijn twintigste agent werd van Bureau 713 dat paranormale activiteiten onderzoekt. Momenteel moet hij voor het Bureau zijn eigen verleden en zijn link met de mysterieuze Abkani onderzoeken, waarbij hij zijn paranormale gaven en extra krachten moet gebruiken om dit te overleven. Hij krijgt hierbij hulp van Tara Reid, die in de huid kruipt van de archeologe Aline Cedrac, de ex van Carnby. Daarnaast verschijnen er nog verschillende Bureau 713 agenten, waarbij zij niet noodzakelijk aan jouw kant staan. Niet dat het iemand wat kan schelen, het acteerwerk is zeer slecht en dankzij de inhoudsloze dialogen is dat nog niet eens het grootste probleem. Als toetje is het verhaal ook gewoon saai, waarmee je meteen geen reden meer hebt om de film nog te zien. Uwe Boll heeft het opnieuw klaargespeeld om een totale flop te produceren en voor een keer moeten we een gamefilm niet alleen slecht vinden wegens de grote verschillen.


Alone in the Dark moest origineel de meest trouwe verfilming van Uwe Boll worden want Alone in the Dark 5 zou origineel op hetzelfde verhaal bouwen en tegelijk verschijnen. Zowel film als game zouden hierbij een vervolg zijn op The New Nightmare van Cold Fear developer DarkWorks, dat eveneens aan deze Alone in the Dark 5 werkte. Atari besloot echter DarkWorks uit hun ontwikkeltaken te ontzetten en die over te dragen aan Eden Games dat de oude versie besloot te schrappen, iets wat ook had mogen gebeuren met de film. De film en de games vertonen namelijk wel gelijkenissen, zelfs ondanks het schrappen van de bijbehorende game, maar dat maakt de film niet goed. Misschien had de film wel goed kunnen zijn, toen Blair Erickson er een thriller van wilde maken, maar Uwe Boll schrapte dat script wegens niet genoeg auto-achtervolgingen. Een ‘nobele’ reden als je naam Wachowski is en je weet hoe je een goede actiefilm maakt, niet als je Uwe Boll heet en Wachowski wil kopiëren.

Alone in the Dark lijkt een trofee te verdienen voor de slechtste actiescènes ooit. Tegelijk eisen we ook een verbod voor Boll om slow-motion te gebruiken want het is duidelijk dat hij het concept niet begrijpt en totaal misbruikt: éénn actiescène laat Tara Reid en Christian Slater simpelweg voor zich uit staren en schieten in het donker zonder dat je echt een vijand ziet. Natuurlijk, het is een horrorfilm, maar zelfs in een horrorfilm moet er een dreiging zijn. En liefst wordt deze zo in beeld gebracht zodat je tenminste het gevoel krijgt dat hij aanwezig is. Een korte blik op het wezen of een soldaat die wordt weggesleurd is voldoende om dat gevoel te creëren, maar dat doet Alone in the Dark niet. Nu denk je simpelweg dat ze gek zijn geworden en in het wilde weg schieten. In een andere scène krijgen we een dramatische close-up... in slow-motion... op een turret... waar niets mee gebeurt... Ons idee van spanning is toch anders.


De momenten dat de monsters toch verschijnen, verandert de film in een breinloze knaller waarbij Tara Reid en Christian Slater acteren alsof ze zich gisteren ladderzat gedronken hebben, zich compleet belachelijk gemaakt hebben en zich nu compleet schamen waardoor ze niet meer kunnen acteren. Of beter gezegd, zo voelden ze zich ongetwijfeld omdat ze überhaupt getekend hebben voor deze film. Dat schamen mag ook want de film is een complete ramp. Op een gegeven moment zie je zelfs een gestorven personage opstaan en van de set wandelen! Het feit dat de gamefilm geen Razzie nominatie kreeg voor Slechtste Film of Slechtste Acteur; en dat Tara Reid niet won voor Slechtste Actrice is gewoon een bewijs dat het om een populistische verkiezing gaat. Alone in the Dark was namelijk de enige, echte verdiende winnaar! Gelukkig kreeg Boll later wel als vijfde ooit de Worst Career Achievement Award als beloning voor zijn hard werk.