Ontwikkelaar Born Ready Games brengt met Strike Suit Zero een terugkeer tot het space combat genre. De game valt op doordat je de beschikking krijgt over een krachtig, transformerend schip. Of dit genoeg is om de interesse te wekken lees je in deze review.

Strike Suit Zero speelt zich af tegen de achtergrond van een grote strijd tussen twee groepen mensen. De inwoners van de ruimtekoloniën strijden tegen de aardbewoners voor hun vrijheid. Wat meer is, ze zijn aan de winnende hand en hebben een nieuw wapen waarmee ze de strijd kunnen beslechten door de aarde op te blazen. Het is jouw taak als piloot om dit, samen met de sterk verzwakte aardse legers, te voorkomen.


In een dertiental missies volg je de guerilla-achtige aanpak van de United Nations of Earth om de overhand te krijgen. De actie is hierbij heerlijk vlot en soepel. Als fighter werk je in de missies vaak ter ondersteuning van de grotere schepen van de vloot. Terwijl je met je eigen doelen bezig bent gebeurt er om je heen dan ook van alles. De besturing is erg simpel gehouden: met de muis stuur je je schip, deze volgt de richting van je cursor, en met het toetsenbord verander je de snelheid en kun je om je as heen rollen. Uiteraard werkt een controller ook. Schepen zijn uitgerust met traditionele space combat wapens: laserwapens die je oneindig kan gebruiken, maar afhankelijk zijn van energie, gatling guns, en een brede selectie aan verschillende raketten die je gedurende het spel vrijspeelt. De meeste hiervan hebben eerst een lock nodig, maar er zijn ook raketten die zelf op zoek gaan naar hun doelwit.

Tijdens de missies vlieg je verschillende schepen, waarvan het Strike Suit toch wel het meest unieke is. Dit schip kan wisselen tussen Pursuit mode, waarin het op een normaal ruimteschip gelijkt, en Strike mode, waarin het schip verandert in een mech. In Pursuit mode vliegt je schip zoals alle andere schepen, maar verzamel je met elke kill die je maakt flux. Deze energie stelt je in staat om te transformeren. Als mech kan je vliegensvlug om je as draaien en naar verschillende richtingen dodgen om raketten te ontwijken. Ook veranderen de wapens. Als primair wapen krijg je de beschikking over een gatling gun waarmee je met gemak een groep vijandelijke fighters kan neerhalen. Als secundair wapen krijg je swarm missiles die vliegensvlug locken op de doelwitten waar je met je cursor langs gaat. Zo kan je in korte tijd bijvoorbeeld alle turrets op een fregat uitschakelen. Ieder schot van een wapen in deze modus kost je echter flux, en als de meter op nul staat verander je terug in Pursuit mode.


Vliegen met het Strike Suit komt dan ook neer op een balans slaan. Makkelijke doelwitten schakel je uit in Pursuit mode, en als je dreigt overweldigd te worden verander je naar Strike mode om een snelle opruiming uit te voeren. Doordat de mech snel om z’n as draait is deze modus ook zeer geschikt om met een groep achtervolgers te kunnen afrekenen. De game blijft enigszins divers doordat je niet in iedere missie het Strike Suit kan gebruiken. Naast dit schip zul je nog met drie andere schepen moeten werken. Hieronder vallen een standaard schip, een lichte en wendbare fighter en een bomber, die log en zwak is maar wel uitgerust met een oneindige voorraad torpedo’s. Zodoende heb je voor verschillende missies een andere aanpak nodig. Dit is mooi, omdat de missiestructuur zelf niet erg wisselend is. Doorgaans spelen je fregatten een grote rol tijdens missies. Deze moeten installaties infiltreren of grote vijandelijke schepen vernietigen. Als kleinere fighter is het vaak jouw taak om deze schepen te beschermen tegen verschillende groepen fighters en bommenwerpers. Naarmate de missie vordert komt er steeds sterker geschut op je af tot je op het eind moet meehelpen om grote cruisers te slopen. Dit begint na een tijdje vrij herhalend te voelen.

Hoewel je met het simpelweg halen van je doelen tijdens de missies de game kan uitspelen, beloont de game je als je beter je best doet. Aan de ene kant gebeurt dit doordat je upgrades voor je schip vrijspeelt als je bepaalde optionele doelen haalt. Zo kunnen je schepen meer energie of betere schilden krijgen. Dit is belangrijk, want de missies zijn soms bijzonder moeilijk, dus je hebt elk voordeel nodig dat je kan krijgen. Doodgaan betekent vaak dat je een groot stuk van de missie moet herhalen. Naast het unlocken heeft je score ook een effect op de uitkomst van het verhaal. Win teveel missies met de hakken over de sloot, en de game eindigt negatiever dan wanneer je alles glansrijk haalt. Het halen van hogere scores is dan ook meteen de enige replaywaarde, want naast de missies kent de game geen extra content.

Strike Suit Zero is ontzettend arcade in zijn aanpak. Zowel de controls als de HUD zijn simpel. Nadeel van deze simpele HUD is wel dat je tijdens de missies het overzicht kan kwijtraken. Het komt vrij regelmatig voor dat je een groep fighters op afstand moet houden en tegelijkertijd torpedo’s die sporadisch op je schepen worden afgevuurd moet onderscheppen. Nu worden deze torpedo’s wel met rode indicators gemarkeerd als belangrijke doelwitten, maar in de hectiek kan je dit nog wel eens over het hoofd zien. Een radar of minimap had dit een stuk duidelijker gemaakt. Hetzelfde gebeurt wanneer je graag vijanden wil ontwijken, omdat je schild moet herladen of omdat je met een zwakke bomber vliegt. Als je niet snel kan zien waar ze zich bevinden vlieg je er plotseling midden in. Het is frustrerend door zo’n gebrek dood te gaan. Daarnaast had ik ook last van enkele crashes, zeker bij de latere missies. Dit resulteert in het volledig overnieuw moeten doen van een missie, wat toch al gauw twintig minuten verspilde tijd is. De ontwikkelaar verzekert ons echter dat deze problemen in de releaseversie verholpen moeten zijn.


Audiovisueel steekt de game goed in elkaar. Om de ruimte interessant weer te geven is gekozen voor veel kleurrijke achtergronden en nevels. Ook veel van de andere lichteffecten, zoals de lichtstrepen achter de schepen, zorgen voor een uniek uiterlijk. Tel daarbij de grote schaal, met tal van schepen, en de sfeervolle muziek, en je hebt een mooi geheel. Wel zijn textures hier en daar wat minder, en wanneer grote schepen of installaties exploderen krijg je opeens een vrij matig effect te zien waar het object van het ene op het andere moment tot een wrak verandert.

Strike Suit Zero is een geslaagde terugkeer tot de arcade space shooters. Er zijn zeker tekortkomingen in de gameplay en in het missieontwerp, en zonder Strike Suit had de game niet veel te bieden omdat er niet ver van de gebaande paden wordt afgeweken. De combat zelf steekt gelukkig wel goed in elkaar, en juist door de toevoeging van het Strike Suit krijgen we uiteindelijk een uitdagende, snelle en sfeervolle space shooter.